Pamiętamy! 80. Rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego

Szczegóły: Opublikowano: piątek, 02 sierpień 2024 10:22; Odsłony: 1537

1 sierpnia 2024 roku kadeci Centralnej Szkoły PSP w Częstochowie wraz z Zastępcami Komendanta Szkoły st. bryg. dr Damianem Hajdasem oraz st. bryg. Piotrem Wosiem brali udział w uroczystościach związanych z obchodami 80. rocznicy Powstania Warszawskiego.

W godzinę „W” tj. o godzinie 17:00 rozpoczęła się msza święta w kościele pw. Najświętszego Imienia Maryi w Częstochowie, której przewodniczył wikariusz biskupi ds. duszpasterskich ks. Andrzej Kuliberda, mszę świętą współcelebrował ksiądz Ryszard Umański. Po mszy nastąpił przemarsz pod Grób Nieznanego Żołnierza, gdzie zostały złożone wieńce i kwiaty w hołdzie poległym w walce o wolną Polskę.

Aby oddać hołd powstańcom, o godzinie „W” przed Szkolną Jednostką Ratowniczo Gaśniczą CS PSP ustawiły się zastępy szkolne, włączone zostały sygnały alarmowe, aby w ten sposób uhonorować bohaterów z 1944 roku, którzy 80 lat temu o godz. 17:00 rozpoczęli Powstanie Warszawskie.

Godzina „W” to kryptonim rozpoczęcia Powstania Warszawskiego w 1944 roku. W tym wypadku oznacza wybuch lub wystąpienie. Godzina, o której powstańcy mieli stanąć do walki 1 sierpnia, została wyznaczona 31 lipca 1944 roku. Padło na 17:00, ponieważ w godzinach popołudniowych na ulicach Warszawy panował wzmożony ruch. Dzięki temu łatwiej było wmieszać się w tłum Powstańcom, a także ułatwić im transport broni. W tłumie przechodniów żołnierze AK mieli być mniej widoczni dla Niemców.

Z kart historii:

Powstanie warszawskie (1 sierpnia – 3 października 1944) – wystąpienie zbrojne przeciwko okupującym Warszawę wojskom niemieckim, zorganizowane przez Armię Krajową w ramach akcji „Burza”, połączone z ujawnieniem się i oficjalną działalnością najwyższych struktur Polskiego Państwa Podziemnego. Największa operacja militarna Armii Krajowej. Swoim maksymalnym zasięgiem objęła część lewobrzeżnych dzielnic miasta, niewielki obszar prawobrzeżnej Warszawy, a także Puszczę Kampinoską, Legionowo i okolice Marek. Była to największa bitwa stoczona podczas II wojny światowej przez organizację podziemną z wojskami okupacyjnymi.

Powstanie warszawskie było wymierzone militarnie przeciw Niemcom, a politycznie przeciw ZSRR oraz podporządkowanym mu polskim komunistom. Dowództwo AK planowało samodzielnie wyzwolić stolicę jeszcze przed wkroczeniem Armii Czerwonej, licząc, że uda się w ten sposób wzmocnić międzynarodową pozycję rządu Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie oraz powstrzymać realizowany przez Stalina proces podporządkowywania i sowietyzacji Polski. Po wybuchu powstania Armia Czerwona wstrzymała ofensywę na kierunku warszawskim, a radziecki dyktator konsekwentnie odmawiał udzielenia powstaniu poważniejszej pomocy. Wsparcie udzielone powstańcom przez Stany Zjednoczone i Wielką Brytanię miało natomiast ograniczony charakter i nie wpłynęło w sposób istotny na sytuację w Warszawie. W rezultacie słabo uzbrojone oddziały powstańcze przez 63 dni prowadziły samotną walkę z przeważającymi siłami niemieckimi, zakończoną kapitulacją 3 października 1944.

W trakcie dwumiesięcznych walk straty wojsk polskich wyniosły około 16 tysięcy zabitych i zaginionych, 20 tysięcy rannych i 15 tysięcy wziętych do niewoli. W wyniku nalotów, ostrzału artyleryjskiego, ciężkich warunków bytowych oraz masakr urządzanych przez oddziały niemieckie zginęło od 150 tysięcy do 200 tysięcy cywilnych mieszkańców stolicy. Na skutek walk powstańczych oraz systematycznego wyburzania miasta przez Niemców uległa zniszczeniu większość zabudowy lewobrzeżnej Warszawy, w tym setki bezcennych zabytków oraz obiektów o dużej wartości kulturalnej i duchowej.

CZEŚĆ I CHWAŁA BOHATEROM!